มีนักกอล์ฟหลายคนที่เริ่มเป็นนักกอล์ฟอาชีพตั้งแต่อายุยังน้อย และเป็นคนที่มีฝีมือ (เมื่อเล่นในบรรยากาศที่สนุกสนานกับเพื่อนๆ) แต่เวลาผ่านมาหลายปี (มากกว่า 10 ปี) ความสำเร็จที่หวัง ที่ฝันยังไม่เกิดขึ้นเสียที ยังเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงครอบครัวไม่ได้ แต่ก็ยังมีความหวัง มีความอดทน มีความมุ่งมั่น มีความเชื่อ มีความศรัทธาในตัวเองว่า สักวันเราจะต้องทำได้ ต้องเป็นแชมป์ ต้องสำเร็จ
การเป็นคนคิดเช่นนี้ ถามว่าผิดไหม ไม่ผิดแน่นอน เพราะคนที่ประสบความสำเร็จในประวัติศาสตร์ ที่ยกมาสอนกันว่าต้องกัดไม่ปล่อย ไม่ยอมแพ้ ไม่ละเลิกง่ายๆ กับสิ่งที่ต้องการทำ สักวันมันต้องสำเร็จให้ได้ ถึงแม้มันจะผิดหวัง ล้มเหลวมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่อย่าลืมนะว่า แต่ละอาชีพ แต่ละกิจกรรม แต่ละบริบทของชีวิตมีความแตกต่างกัน เพราะการสู้กับชีวิต สู้กับความสำเร็จ บางอย่างไม่มีผลกับอายุ แต่บางอย่างมันมีผลต่ออายุ สภาพร่างกาย หมายความว่า อายุที่มากขึ้นมันจะทำให้สำเร็จยาก โดยเฉพาะกับกีฬากอล์ฟ
นักกอล์ฟอาชีพทั่วโลกมีจำนวนรวมๆ แล้วหลายพันคนที่จัดว่าเก่ง แต่มีคนที่สำเร็จจริงๆ เป็นเศรษฐี ร่ำรวยจริงๆ แล้วมีไม่กี่สิบคน จำนวนที่เหลือต่างต้องเลิกเล่น ผันตัวเองไปทำกิจกรรม อาชีพอื่นๆ ทั้งๆ ที่ยังรักในอาชีพกอล์ฟ เพราะต้องเลี้ยงชีวิต เพราะต้องมีครอบครัว เพราะไม่มีใครช่วยเหลือแล้ว อายุตัวเองมาก แน่นอน พ่อแม่ก็ยิ่งอายุมาก ไม่สามารถหาเงินมาช่วยได้ หน้าที่เราจะตอบแทนพ่อแม่ก็ไม่สามารถทำได้ ฝีมือมี ความมุ่งมั่นมี วินัยมี เป็นคนดี มีความขยัน ไม่ประพฤติตนที่นอกลู่นอกทาง แต่บุญญาบารมีไม่ดี มีไม่ถึง ก็ยากที่จะประสบความสำเร็จ นี่คือความเชื่อของผมทางธรรม ในทางที่มองไม่เห็น ในทางที่พิสูจน์ไม่ได้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้
แต่ถ้าทางวิทยาศาสตร์ที่จับต้องได้ การจะทำอะไรให้สำเร็จนั้น จะต้องทำแบบมีเป้าหมาย ไม่ได้ทำแบบมีแค่ความฝัน ความเชื่ออย่างเดียว เป้าหมาย เป็นสิ่งที่ตั้งขึ้นแล้ว จะต้องมีวันที่กำหนดความสำเร็จ สามารถวัดผลได้ว่า อะไรคืออุปสรรค อะไรคือจุดอ่อนที่ต้องแก้ไข ดำเนินกิจกรรมอย่างมีกลยุทธ์ มีโอกาสเป็นไปได้ ประเมินผลได้อย่างสม่ำเสมอ และสามารถประกาศให้ตัวเอง ให้คนอื่นเห็นความสำเร็จได้อย่างเป็นรูปธรรม ในขณะที่ความฝัน ความเชื่อ มันเป็นสิ่งที่ลอยอยู่บนอากาศ
กีฬากอล์ฟ เป็นส่วนประกอบของวิทยาศาสตร์ ที่มีทักษะวงสวิง มีร่างกาย และมีจิตใจ ทั้งสามส่วนนี้คือสิ่งที่จะต้องตอบออกมาให้ได้ว่า มีจุดอ่อน มีส่วนไหนเป็นอุปสรรคที่ผิดพลาด เมื่อรู้แล้วก็ต้องหาทางแก้ไข สิ่งไหนแก้ได้ด้วยตัวเองก็แก้ แก้ไม่ได้ก็ต้องหาคนอื่นช่วยแก้ แต่ที่พบเห็นนักกอล์ฟอาชีพที่ยังไม่ประสบความสำเร็จ ที่ไม่มีบุญญาบารมี ไม่มีใครที่มีเป้าหมายในการฝึกซ้อม ตั้งใจทุกครั้งกับการลงแข่งขัน หลังผลการแข่งขันที่ไม่สำเร็จก็ไม่ได้มีการประเมินว่าอะไรที่ทำให้ผิดพลาด และแน่นอนว่า สิ่งที่ผิดพลาดมาจากระบบความคิด อารมณ์ ความกดดันที่ส่งผลให้ทักษะและการแสดงออกผิดพลาด แต่ก็ไม่ได้หยิบยกออกมาเป็นรูปธรรม เก็บไว้ในใจ หวังว่าครั้งหน้าจะทำได้ดีขึ้น และพอถึงครั้งหน้าก็ยังเหมือนเดิม ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ปีแล้วปีเล่า ปัญหาที่แท้จริงไม่ได้รับการแก้ไข แล้วความสำเร็จจะเกิดขึ้นได้อย่างไร
เมื่อถึงจุดหนึ่งของชีวิต ที่พยายามทำมาอย่างหนัก แต่ถ้ามันไม่สามารถฝืนชะตาชีวิตได้ ก็ต้องตัดสินใจเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพื่อชีวิต และศักดิ์ศรีของตัวเอง ที่จะต้องก้าวต่อไป ไม่ได้เป็นหมาป่าล่าเนื้อตอนแก่ที่หมดแรง หมดไฟ ผอมกระหร่อง รอวันหมดสภาพ
เรื่องโดย: โปรเชาวรัตน์ เขมรัตน์ #338